Nova Vulgata - Novum Testamentum - Actus Apostolorum - 9

Actus Apostolorum

9 1Saulus autem, adhuc spirans minarum et caedis in discipulos Domini, accessit ad principem sacerdotum

1 adhuc inspirans minarum

²et petiit ab eo epistulas in Damascum ad synagogas, ut si quos invenisset huius viae viros ac mulieres, vinctos perduceret in Ierusalem. ³Et cum iter faceret, contigit ut appropinquaret Damasco, et subito circumfulsit eum lux de caelo, 4et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi: “ Saul Saul, quid me persequeris? ”. 5Qui dixit: “ Quis es, Domine? ”. Et ille: “ Ego sum Iesus, quem tu persequeris! 6Sed surge et ingredere civitatem, et dicetur tibi quid te oporteat facere ”. ⁷Viri autem illi, qui comitabantur cum eo, stabant stupefacti, audientes quidem vocem, neminem autem videntes. ⁸Surrexit autem Saulus de terra apertisque oculis nihil videbat; ad manus autem illum trahentes introduxerunt Damascum. ⁹Et erat tribus diebus non videns et non manducavit neque bibit.
¹⁰Erat autem quidam discipulus Damasci nomine Ananias, et dixit ad illum in visu Dominus: “ Anania ”. At ille ait: “ Ecce ego, Domine ”. ¹¹Et Dominus ad illum: “ Surgens vade in vicum, qui vocatur Rectus, et quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem; ecce enim orat ¹²et vidit virum Ananiam nomine introeuntem et imponentem sibi manus, ut visum recipiat ”. ¹³Respondit autem Ananias: “ Domine, audivi a multis de viro hoc, quanta mala sanctis tuis fecerit in Ierusalem; ¹⁴et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes, qui invocant nomen tuum ”. ¹⁵Dixit autem ad eum Dominus: “ Vade, quoniam vas electionis est mihi iste, ut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israel; ¹⁶ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro nomine meo pati ”. 17Et abiit Ananias et introivit in domum et imponens ei manus dixit: “ Saul frater, Dominus misit me, Iesus qui apparuit tibi in via, qua veniebas, ut videas et implearis Spiritu Sancto ”. ¹⁸Et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae, et visum recepit. Et surgens baptizatus est ¹⁹et, cum accepisset cibum, confortatus est.
     Fuit autem cum discipulis, qui erant Damasci, per dies aliquot  ²⁰et continuo in synagogis praedicabat Iesum, quoniam hic est Filius Dei. 21Stupebant autem omnes, qui audiebant, et dicebant: “ Nonne hic est, qui expugnabat in Ierusalem eos, qui invocabant nomen istud, et huc ad hoc venerat, ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum? ”. ²²Saulus autem magis  convalescebat et confundebat Iudaeos, qui habitabant Damasci, affirmans quoniam hic est Christus. ²³Cum implerentur autem dies multi, consilium fecerunt Iudaei, ut eum interficerent; ²⁴notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum. Custodiebant autem et portas die ac nocte, ut eum interficerent; ²⁵accipientes autem discipuli eius nocte per murum dimiserunt eum submittentes in sporta.
²⁶Cum autem venisset in Ierusalem, tentabat iungere se discipulis; et omnes timebant eum, non credentes quia esset discipulus. ²⁷Barnabas autem apprehensum illum duxit ad apostolos et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum, et quia locutus est ei, et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in nomine Iesu. 28Et erat cum illis intrans et exiens in Ierusalem, fiducialiter agens in nomine Domini. ²⁹Loquebatur quoque et disputabat cum Graecis; illi autem quaerebant occidere eum. ³⁰Quod cum cognovissent, fratres deduxerunt eum Caesaream et dimiserunt Tarsum.
31Ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et Samariam habebat pacem; aedificabatur et ambulabat in timore Domini et consolatione Sancti Spiritus crescebat.
³²Factum est autem Petrum, dum pertransiret universos, devenire et ad sanctos, qui habitabant Lyddae. ³³Invenit autem ibi hominem quendam nomine Aeneam ab annis octo iacentem in grabato, qui erat paralyticus. 34Et ait illi Petrus: “ Aenea, sanat te Iesus Christus; surge et sterne tibi ”. Et continuo surrexit. 35Et viderunt illum omnes, qui inhabitabant Lyddam et Saron, qui conversi sunt ad Dominum.
36In Ioppe autem erat quaedam discipula nomine Tabitha, quae interpretata dicitur Dorcas; haec erat plena operibus bonis et eleemosynis, quas faciebat. 37Factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur; quam cum lavissent, posuerunt in cenaculo. ³⁸Cum autem prope esset Lydda ab Ioppe, discipuli audientes quia Petrus esset in ea, miserunt duos viros ad eum rogantes: “ Ne pigriteris venire usque ad nos! ”. 39Exsurgens autem Petrus venit cum illis; et cum advenisset, duxerunt illum in cenaculum et circumsteterunt illum omnes viduae flentes et ostendentes tunicas et vestes, quas faciebat Dorcas, cum esset cum illis.  40Eiectis autem omnibus foras Petrus, et ponens genua oravit et conversus ad corpus dixit: “ Tabitha, surge! ”. At illa aperuit oculos suos et, viso Petro, resedit. 41Dans autem illi manum erexit eam et, cum vocasset sanctos et viduas, exhibuit eam vivam.
⁴²Notum autem factum est per universam Ioppen, et crediderunt multi in Domino. ⁴³Factum est autem, ut dies multos moraretur in Ioppe apud quendam Simonem coriarium.