Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Romanos Epistula Sancti Pauli Apostoli - 8

Ad Romanos Epistula Sancti Pauli Apostoli

8 1Nihil ergo nunc damnationis est his, qui sunt in Christo Iesu;

1 in Christo Iesu qui non secundum carnem ambulant, lex enim

2lex enim Spiritus vitae in Christo Iesu liberavit te a lege peccati et mortis. 3Nam, quod impossibile erat legi, in quo infirmabatur per carnem, Deus Filium suum mittens in similitudine carnis peccati et pro peccato, damnavit peccatum in carne, 4ut iustitia legis impleretur in nobis, qui non secundum carnem ambulamus sed secundum Spiritum.
5Qui enim secundum carnem sunt, quae carnis sunt, sapiunt; qui vero secundum Spiritum, quae sunt Spiritus. 6Nam sapientia carnis mors, sapientia autem Spiritus vita et pax; ⁷quoniam sapientia carnis inimicitia est in Deum, legi enim Dei non subicitur nec enim potest. ⁸Qui autem in carne sunt, Deo placere non possunt.
⁹Vos autem in carne non estis sed in Spiritu, si tamen Spiritus Dei habitat in vobis. Si quis autem Spiritum Christi non habet, hic non est eius. 10Si autem Christus in vobis est, corpus quidem mortuum est propter peccatum, Spiritus vero vita propter iustitiam. 11Quod si Spiritus eius, qui suscitavit Iesum a mortuis, habitat in vobis, qui suscitavit Christum a mortuis vivificabit et mortalia corpora vestra per inhabitantem Spiritum suum in vobis.
¹²Ergo, fratres, debitores sumus non carni, ut secundum carnem vivamus. 13Si enim secundum carnem vixeritis, moriemini; si autem Spiritu opera corporis mortificatis, vivetis. 14Quicumque enim Spiritu Dei aguntur, hi filii Dei sunt. 15Non enim accepistis spiritum servitutis iterum in timorem, sed accepistis Spiritum adoptionis filiorum, in quo clamamus: “ Abba, Pater! ”. 16Ipse Spiritus testimonium reddit una cum spiritu nostro quod sumus filii Dei. ¹⁷Si autem filii, et heredes: heredes quidem Dei, coheredes autem Christi, si tamen compatimur, ut et conglorificemur. 18Existimo enim quod non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam, quae revelanda est in nobis.
¹⁹Nam exspectatio creaturae revelationem filiorum Dei exspectat; ²⁰vanitati enim creatura subiecta est, non volens sed propter eum, qui subiecit, in spem, ²¹quia et ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis in libertatem gloriae filiorum Dei. 22Scimus enim quod omnis creatura congemiscit et comparturit usque adhuc; 23non solum autem, sed et nos ipsi primitias Spiritus habentes, et ipsi intra nos gemimus adoptionem filiorum exspectantes, redemptionem corporis nostri. 24Spe enim salvi facti sumus; spes autem, quae videtur, non est spes; nam, quod videt, quis sperat? ²⁵Si autem, quod non videmus, speramus, per patientiam exspectamus.
26Similiter autem et Spiritus adiuvat infirmitatem nostram; nam quid oremus, sicut oportet, nescimus, sed ipse Spiritus interpellat gemitibus inenarrabilibus; ²⁷qui autem scrutatur corda, scit quid desideret Spiritus, quia secundum Deum postulat pro sanctis.
28Scimus autem quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum, his, qui secundum propositum vocati sunt. ²⁹Nam, quos praescivit, et praedestinavit conformes fieri imaginis Filii eius, ut sit ipse primogenitus in multis fratribus; ³⁰quos autem praedestinavit, hos et vocavit; et quos vocavit, hos et iustificavit; quos autem iustificavit, illos et glorificavit.
³¹Quid ergo dicemus ad haec? Si Deus pro nobis, quis contra nos? 32Qui Filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum, quomodo non etiam cum illo omnia nobis donabit? ³³Quis accusabit adversus electos Dei? Deus, qui iustificat? 34Quis est qui condemnet? Christus Iesus, qui mortuus est, immo qui suscitatus est, qui et est ad dexteram Dei, qui etiam interpellat pro nobis?
³⁵Quis nos separabit a caritate Christi? Tribulatio an angustia an persecutio an fames an nuditas an periculum an gladius? 36Sicut scriptum est:
“ Propter te mortificamur tota die,
aestimati sumus ut oves occisionis».
37Sed in his omnibus supervincimus per eum, qui dilexit nos. 38Certus sum enim quia neque mors neque vita neque angeli neque principatus neque instantia neque futura neque virtutes 39neque altitudo neque profundum neque alia quaelibet creatura poterit nos separare a caritate Dei, quae est in Christo Iesu Domino nostro.