Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Marcum - 8

Evangelium Secundum Marcum

8 ¹In illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent, quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis:

¹⁸Oculos habentes non videtis, et aures habentes non auditis? Nec recordamini, 2Misereor super turbam, quia iam triduo sustinent me nec habent, quod manducent; 3et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via; et quidam ex eis de longe venerunt ”. ⁴Et responderunt ei discipuli sui: “ Unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine? ”. 5Et interrogabat eos: “ Quot panes habetis? ”. Qui dixerunt: “ Septem ”. ⁶Et praecipit turbae discumbere supra terram; et accipiens septem panes, gratias agens fregit et dabat discipulis suis, ut apponerent; et apposuerunt turbae. 7Et habebant pisciculos paucos; et benedicens eos, iussit hos quoque apponi. ⁸Et manducaverunt et saturati sunt; et sustulerunt, quod superaverat de fragmentis, septem sportas. 9Erant autem quasi quattuor milia. Et dimisit eos.
¹⁰Et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha. ¹¹Et exierunt pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signum de caelo, tentantes eum. 12Et ingemiscens spiritu suo ait: “ Quid generatio ista quaerit signum? Amen dico vobis: Non dabitur generationi isti signum ”. 13Et dimittens eos, iterum ascendens abiit trans fretum.
¹⁴Et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi. ¹⁵Et praecipiebat eis dicens: “ Videte, cavete a fermento pharisaeorum et fermento Herodis! ”. 16Et disputabant ad invicem, quia panes non haberent. 17Quo cognito, ait illis: “ Quid disputatis, quia panes non habetis? Nondum cognoscitis nec intellegitis? Caecatum habetis cor vestrum? ¹⁹quando quinque panes fregi in quinque milia, quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? ”. Dicunt ei: “ Duodecim ”. 20“ Quando illos septem in quattuor milia, quot sportas plenas fragmentorum tulistis? ”. Et dicunt ei: “ Septem ”. 21Et dicebat eis: “ Nondum intellegitis? ”.
22Et veniunt Bethsaida. Et adducunt ei caecum et rogant eum, ut illum tangat. 23Et apprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum et exspuens in oculos eius, impositis manibus ei, interrogabat eum: “ Vides aliquid? ”. 24Et aspiciens dicebat: “ Video homines, quia velut arbores video ambulantes ”. 25Deinde iterum imposuit manus super oculos eius; et coepit videre et restitutus est et videbat clare omnia. 26Et misit illum in domum suam dicens: “ Nec in vicum introieris ”.
27Et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi; et in via interrogabat discipulos suos dicens eis: “ Quem me dicunt esse homines? ”. ²⁸Qui responderunt illi dicentes: “ Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero unum de prophetis ”. 29Et ipse interrogabat eos: “ Vos vero quem me dicitis esse? ”. Respondens Petrus ait ei: “ Tu es Christus ”. ³⁰Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
31Et coepit docere illos: “ Oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere ”; ³²et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus coepit increpare eum. 33³³ Qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro et dicit: “ Vade retro me, Satana, quoniam non sapis, quae Dei sunt, sed quae sunt hominum ”.
³⁴Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: “ Si quis vult post me sequi, deneget semetipsum et tollat crucem suam et sequatur me.  ³⁵Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam; qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium, salvam eam faciet. 36Quid enim prodest homini, si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae? 37Quid enim dabit homo commutationem pro anima sua? ³⁸Qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis ”.