Stai leggendo
Nova Vulgata
Confronta il testo attuale con
Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Genesis - 16
Genesis
16 1Sarai autem uxor Abram non genuerat ei liberos; sed habens ancillam Aegyptiam nomine Agar, 2dixit marito suo: «Ecce conclusit me Dominus, ne parerem; ingredere ad ancillam meam, si forte saltem ex illa suscipiam filios». Cumque ille acquiesceret deprecanti, 3tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan, et dedit eam viro suo uxorem. 4Qui ingressus est ad eam. At illa concepisse se videns despexit dominam suam.5Dixitque Sarai ad Abram: «Inique agis contra me; ego dedi ancillam meam in sinum tuum, quae videns quod conceperit, despectui me habet. Iudicet Dominus inter me et te». 6Cui respondens Abram: «Ecce, ait, ancilla tua in manu tua est; utere ea, ut libet». Affligente igitur eam Sarai, aufugit ab ea. 7Cumque invenisset illam angelus Domini iuxta fontem aquae in deserto, ad fontem in via Sur, 8dixit: «Agar, ancilla Sarai, unde venis et quo vadis?». Quae respondit: «A facie Sarai dominae meae ego fugio». 9Dixitque ei angelus Domini: «Revertere ad dominam tuam et humiliare sub manibus ipsius». 10Et dixit ei angelus Domini: «Multiplicans multiplicabo semen tuum, et non numerabitur prae multitudine». 11Et dixit ei angelus Domini:
«Ecce, concepisti et paries filium
vocabisque nomen eius Ismael,
eo quod audierit Dominus afflictionem tuam.
12Hic erit homo onagro similis;
manus eius contra omnes,
et manus omnium contra eum;
et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula».
13Vocavit autem nomen Domini, qui loquebatur ad eam: «Tu Deus, qui vidisti me». Dixit enim: «Profecto hic vidi posteriora videntis me». Propterea appellatur puteus ille Lahairoi (id est Viventis et Videntis me); ipse est inter Cades et Barad.
15Peperitque Agar Abrae filium; qui vocavit nomen filii sui, quem pepererat Agar, Ismael. 16Octoginta et sex annorum erat Abram, quando peperit ei Agar Ismaelem.
Note al testo