Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 47
Isaiae
47 1Descende, sede in pulvere,virgo filia Babylon;
sede in terra sine solio,
filia Chaldaeorum,
quia ultra non vocaberis
mollis et tenera.
2Tolle molam et mole farinam;
depone velum tuum,
subleva stolam, revela crura,
transi flumina.
3Revelabitur ignominia tua,
et videbitur opprobrium tuum.
«Ultionem capiam,
nemini parcam»,
dicit Redemptor noster, Dominus exercituum nomen illius,
Sanctus Israel.
5Sede tacens et intra in tenebras,
filia Chaldaeorum,
quia non vocaberis ultra
Domina regnorum.
6Iratus sum super populum meum,
contaminavi hereditatem meam
et dedi eos in manu tua;
non posuisti eis misericordias,
super senem aggravasti iugum tuum valde
et dixisti: «In sempiternum ero domina».
Non posuisti haec super cor tuum
neque recordata es novissimi tui.
8Et nunc audi haec, delicata,
quae habitas confidenter et dicis in corde tuo:
«Ego, et praeter me non est altera,
non sedebo vidua et orbitatem ignorabo».
Venient tibi duo haec
subito in die una,
orbitas et viduitas;
repente venerunt super te
propter multitudinem maleficiorum tuorum,
propter abundantiam incantationum tuarum.
10Et fiduciam habuisti in malitia tua
et dixisti: «Non est qui videat me».
Sapientia tua et scientia tua,
haec decepit te.
Et dixisti in corde tuo:
«Ego, et praeter me non est altera».
11Veniet super te malum,
et nescies avertere;
et irruet super te calamitas,
quam non poteris expiare;
veniet super te repente
miseria, quam nescies.
12Sta cum incantationibus tuis
et cum multitudine maleficiorum tuorum,
in quibus laborasti ab adulescentia tua:
forte poteris iuvari, forte terrebis.
13Defecisti in multitudine consiliorum tuorum;
stent et salvent te, qui metiuntur caelum,
qui contemplantur sidera
et annuntiant singulis noviluniis
ventura tibi.
14Ecce facti sunt quasi stipula,
ignis combussit eos.
Non liberabunt seipsos
de manu flammae;
non sunt prunae, quibus calefiant,
nec focus, ut sedeant ad eum.
15Sic fiunt tibi incantatores tui,
in quibuscumque laborasti ab adulescentia tua;
unusquisque in via sua errat,
non est qui salvet te.
Note al testo