Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Confronta il testo attuale con

CEI2008

CEI 2008
CEI1974

CEI 1974
INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale
EBRAICO

AT ebraico
GRECO_LXX

AT greco
GRECO_NT

NT greco

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Psalmorum - 38

Psalmorum

38
1Psalmus. David. Ad commemorandum.

2Domine, ne in furore tuo arguas me

neque in ira tua corripias me,

3quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi,

et descendit super me manus tua.
 

4Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae,

non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.

5Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum

et sicut onus grave gravant me nimis.
 

6Putruerunt et corrupti sunt livores mei

a facie insipientiae meae.

7Inclinatus sum et incurvatus nimis;

tota die contristatus ingrediebar.
 

8Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus,

et non est sanitas in carne mea.

9Afflictus sum et humiliatus sum nimis,

rugiebam a gemitu cordis mei.
 

10Domine, ante te omne desiderium meum,

et gemitus meus a te non est absconditus.

11Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea,

et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
 

12Amici mei et proximi mei

procul a plaga mea steterunt,

et propinqui mei de longe steterunt.

13Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam;

et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias

et dolos tota die meditabantur.
 

14Ego autem tamquam surdus non audiebam

et sicut mutus non aperiens os suum;

15et factus sum sicut homo non audiens

et non habens in ore suo redargutiones.
 

16Quoniam in te, Domine, speravi,

tu exaudies, Domine Deus meus.

17Quia dixi: «Ne quando supergaudeant mihi;

dum commoventur pedes mei,

magnificantur super me».
 

18Quoniam ego in lapsum paratus sum,

et dolor meus in conspectu meo semper.

19Quoniam iniquitatem meam annuntiabo

et sollicitus sum de peccato meo.
 

20Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt;

et multiplicati sunt, qui oderunt me inique.

21Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi,

pro eo quod sequebar bonitatem.
 

22Ne derelinquas me, Domine;

Deus meus, ne discesseris a me.

23Festina in adiutorium meum,

Domine, salus mea.
Capitolo 37
Capitolo 39