Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Confronta il testo attuale con

CEI2008

CEI 2008
CEI1974

CEI 1974
INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale
EBRAICO

AT ebraico
GRECO_LXX

AT greco
GRECO_NT

NT greco

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Genesis - 17

Genesis

17 1Postquam Abram nonaginta et novem annorum factus est, apparuit ei Dominus dixitque ad eum: «Ego Deus omnipotens, ambula coram me et esto perfectus.
2Ponamque foedus meum inter me et te et multiplicabo te vehementer nimis».
3Cecidit Abram pronus in faciem.
4Dixitque ei Deus: «Ecce pactum meum tecum. Erisque pater multarum gentium,
5nec ultra vocabitur nomen tuum Abram, sed Abraham erit nomen tuum, quia patrem multarum gentium constitui te.
6Faciamque te crescere vehementissime et ponam te in gentes; regesque ex te egredientur.
7Et statuam pactum meum inter me et te et inter semen tuum post te in generationibus suis foedere sempiterno, ut sim Deus tuus et seminis tui post te.
8Daboque tibi et semini tuo post te terram peregrinationis tuae, omnem terram Chanaan in possessionem aeternam; eroque Deus eorum».


9Dixit iterum Deus ad Abraham: «Tu autem pactum meum custodies, et semen tuum post te in generationibus suis.
10Hoc est pactum meum, quod observabitis, inter me et vos et semen tuum post te. Circumcidetur ex vobis omne masculinum,
11et circumcidetis carnem praeputii vestri, ut sit in signum foederis inter me et vos.
12Infans octo dierum circumcidetur in vobis: omne masculinum in generationibus vestris, tam vernaculus quam empticius ex omnibus alienigenis, quicumque non fuerit de stirpe vestra.
13Circumcidetur vernaculus et empticius, eritque pactum meum in carne vestra in foedus aeternum. 
14Masculus, cuius praeputii caro circumcisa non fuerit, delebitur anima illa de populo suo; pactum meum irritum fecit».


15Dixit quoque Deus ad Abraham: «Sarai uxorem tuam non vocabis nomen eius Sarai, sed Sara erit nomen eius.
16Et benedicam ei; et ex illa quoque dabo tibi filium. Benedicturus sum eam, eritque in nationes; reges populorum orientur ex ea».
17Cecidit Abraham in faciem suam et risit dicens in corde suo: «Putasne centenario nascetur filius? Et Sara nonagenaria pariet?».
18Dixitque ad Deum: «Utinam Ismael vivat coram te».
19Et ait Deus: «Sara uxor tua pariet tibi filium, vocabisque nomen eius Isaac; et constituam pactum meum illi in foedus sempiternum et semini eius post eum.
20Super Ismael quoque exaudivi te: ecce benedicam ei et crescere faciam et multiplicabo eum vehementissime; duodecim duces generabit, et faciam illum in gentem magnam.
21Pactum vero meum statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sara tempore isto in anno altero».
22Cumque cessasset loqui cum eo, ascendit Deus ab Abraham.


23Tulit ergo Abraham Ismael filium suum et omnes vernaculos domus suae universosque, quos emerat: cunctos mares ex omnibus viris domus suae; et circumcidit carnem praeputii eorum statim in ipsa die, sicut praeceperat ei Deus. 
24Abraham nonaginta novem erat annorum, quando circumcisus est in carne praeputii sui;
25et Ismael filius eius tredecim annos impleverat tempore circumcisionis suae.
26Eadem die circumcisus est Abraham et Ismael filius eius; 
27et omnes viri domus illius, tam vernaculi quam empticii ex alienigenis, circumcisi sunt cum eo.  
Capitolo 16
Capitolo 18