Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Confronta il testo attuale con

CEI2008

CEI 2008
CEI1974

CEI 1974
INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale
EBRAICO

AT ebraico
GRECO_LXX

AT greco
GRECO_NT

NT greco

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Psalmorum - 104

Psalmorum

104
1Benedic, anima mea, Domino.

Domine Deus meus, magnificatus es vehementer!

Maiestatem et decorem induisti,

2amictus lumine sicut vestimento.

 
Extendens caelum sicut velum,

3qui exstruis in aquis cenacula tua.

Qui ponis nubem ascensum tuum,

qui ambulas super pennas ventorum.

4Qui facis angelos tuos spiritus

et ministros tuos ignem urentem.
 

6Abyssus sicut vestimentum operuit eam,

super montes stabant aquae.

7Ab increpatione tua fugiunt,

a voce tonitrui tui formidant.

8Ascendunt in montes et descendunt in valles,

in locum, quem statuisti eis.

9Terminum posuisti, quem non transgredientur,

neque convertentur operire terram.
 

10Qui emittis fontes in torrentes;

inter medium montium pertransibunt,

5Qui fundasti terram super stabilitatem suam,

non inclinabitur in saeculum saeculi.

11potabunt omnes bestias agri,

exstinguent onagri sitim suam.

12Super ea volucres caeli habitabunt,

de medio ramorum dabunt voces.
 

13Rigas montes de cenaculis tuis,

de fructu operum tuorum satias terram.

14Producis fenum iumentis

et herbam servituti hominum,

educens panem de terra

15et vinum, quod laetificat cor hominis;

exhilarans faciem in oleo,

panis autem cor hominis confirmat.
 

16Saturabuntur ligna Domini

et cedri Libani, quas plantavit.

17Illic passeres nidificabunt,

erodii domus in vertice earum.

18Montes excelsi cervis,

petrae refugium hyracibus.
 

19Fecit lunam ad tempora signanda,

sol cognovit occasum suum.

20Posuisti tenebras, et facta est nox:

in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae,

21catuli leonum rugientes, ut rapiant

et quaerant a Deo escam sibi.

22Oritur sol, et congregantur,

et in cubilibus suis recumbunt.

23Exit homo ad opus suum

et ad operationem suam usque ad vesperum.
 

24Quam multiplicata sunt opera tua, Domine!

Omnia in sapientia fecisti,

impleta est terra creatura tua.

25Hoc mare magnum et spatiosum et latum:

illic reptilia, quorum non est numerus,

animalia pusilla cum magnis;

26illic naves pertransibunt,

Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo.
 

27Omnia a te exspectant,

ut des illis escam in tempore suo.

28Dante te illis, colligent,

aperiente te manum tuam, implebuntur bonis.

29Avertente autem te faciem, turbabuntur;

auferes spiritum eorum, et deficient

et in pulverem suum revertentur.

30Emittes spiritum tuum, et creabuntur,

et renovabis faciem terrae.
 

31Sit gloria Domini in saeculum;

laetetur Dominus in operibus suis.

32Qui respicit terram et facit eam tremere,

qui tangit montes, et fumigant.

33Cantabo Domino in vita mea,

psallam Deo meo quamdiu sum.

34Iucundum sit ei eloquium meum,

ego vero delectabor in Domino.
 

35Deficiant peccatores a terra

et iniqui, ita ut non sint.

Benedic, anima mea, Domino.
Capitolo 103
Capitolo 105