Nova Vulgata2525,1Locutusque est Dominus ad Moysen in monte Sinai dicens:
Nova Vulgata25,2«Loquere filiis Israel et dices ad eos: Quando ingressi fueritis terram, quam ego dabo vobis, sabbatizet terra sabbatum Domino.
Nova Vulgata25,3Sex annis seres agrum tuum et sex annis putabis vineam tuam colligesque fructus eius;
Nova Vulgata25,4septimo autem anno, sabbatum requietionis erit terrae, sabbatum Domino: agrum tuum non seres et vineam tuam non putabis.
Nova Vulgata25,5Quae sponte gignit humus, non metes et uvas vineae tuae non putatae non colliges quasi vindemiam; annus enim requietionis erit terrae.
Nova Vulgata25,6Et erit sabbatum terrae vobis in cibum: tibi et servo tuo, ancillae et mercennario tuo et advenis, qui peregrinantur apud te,
Nova Vulgata25,7iumentis tuis et animalibus, quae in terra tua sunt, omnia, quae nascuntur, praebebunt cibum.
Nova Vulgata 25,8Numerabis quoque tibi septem hebdomadas annorum, id est septem septies, quae simul faciunt annos quadraginta novem;
Nova Vulgata25,9et clanges bucina mense septimo, decima die mensis expiationis die clangetis tuba in universa terra vestra.
Nova Vulgata25,10Sanctificabitisque annum quinquagesimum et vocabitis remissionem in terra cunctis habitatoribus eius: ipse est enim iobeleus. Revertemini unusquisque ad possessionem suam, et unusquisque rediet ad familiam pristinam.
Nova Vulgata25,11Iobeleus erit vobis quinquagesimus annus. Non seretis neque metetis sponte in agro nascentia neque vineas non putatas vindemiabitis
Nova Vulgata25,12ob sanctificationem iobelei; sed de agro statim ablatas comedetis fruges.
Nova Vulgata25,13Hoc anno iobelei rediet unusquisque vestrum ad possessionem suam.
Nova Vulgata 25,14Quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo, ne contristet unusquisque fratrem suum; sed iuxta numerum annorum post iobeleum emes ab eo,
Nova Vulgata25,15et iuxta supputationem annorum frugum vendet tibi.
Nova Vulgata25,16Quanto plures anni remanserint post iobeleum, tanto crescet et pretium; et quanto minus temporis numeraveris, tanto minoris et emptio constabit: tempus enim frugum vendet tibi.
Nova Vulgata25,17Nolite affligere contribules vestros, sed timeas Deum tuum, quia ego Dominus Deus vester.
Nova Vulgata 25,18Facite praecepta mea et iudicia, custodite et implete ea, ut habitare possitis in terra absque ullo pavore,
Nova Vulgata25,19et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, et habitabitis super terram, nullius impetum formidantes.
Nova Vulgata 25,20Quod si dixeritis: “Quid comedemus anno septimo, si non seruerimus neque collegerimus fruges nostras?”.
Nova Vulgata25,21Dabo benedictionem meam vobis anno sexto, et faciet fructus trium annorum,
Nova Vulgata25,22seretisque anno octavo et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum; donec nova nascantur, edetis vetera.
Nova Vulgata 25,23Terra quoque non veniet in perpetuum, quia mea est, et vos advenae et coloni mei estis.
Nova Vulgata25,24Unde cuncta regio possessionis vestrae sub redemptionis condicione a vobis vendetur.
Nova Vulgata 25,25Si attenuatus frater tuus vendiderit partem possessionis suae, veniet ut redemptor propinquus eius, et redimet, quod ille vendiderat.
Nova Vulgata25,26Sin autem non habuerit redemptorem et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire,
Nova Vulgata25,27computabuntur fructus ex eo tempore, quo vendidit; et, quod reliquum est, reddet emptori sicque recipiet possessionem suam.
Nova Vulgata25,28Quod si non invenerit manus eius, ut reddat pretium, habebit emptor, quod emerat, usque ad annum iobeleum. In ipso enim omnis venditio rediet ad dominum et ad possessorem pristinum.
Nova Vulgata 25,29Qui vendiderit domum intra urbis muros, habebit licentiam redimendi, donec unus impleatur annus.
Nova Vulgata25,30Si non redemerit, et anni circulus fuerit evolutus, emptor possidebit eam et posteri eius in perpetuum; et redimi non poterit, etiam in iobeleo.
Nova Vulgata25,31Sin autem in villa fuerit domus, quae muros non habet, agrorum iure vendetur: potest redimi et in iobeleo revertetur ad dominum.
Nova Vulgata 25,32Aedes Levitarum, quae in urbibus possessionis eorum sunt, semper possunt ab eis redimi.
Nova Vulgata25,33Si autem quis redemerit a Levitis, domus et urbs in iobeleo revertentur ad dominos; quia domus urbium leviticarum pro possessionibus eorum sunt inter filios Israel.
Nova Vulgata25,34Suburbana autem pascua eorum non venient, quia possessio sempiterna est eis.
Nova Vulgata 25,35Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirma manus eius apud te, suscipies eum quasi advenam et peregrinum, et vivet tecum.
Nova Vulgata25,36Ne accipias usuras ab eo nec amplius quam dedisti: time Deum tuum, ut vivere possit frater tuus apud te.
Nova Vulgata25,37Pecuniam tuam non dabis ei ad usuram nec plus aequo exiges pro cibo tuo.
Nova Vulgata25,38Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegypti, ut darem vobis terram Chanaan et essem vester Deus.
Nova Vulgata 25,39Si paupertate compulsus vendiderit se tibi frater tuus, non eum opprimes servitute servorum,
Nova Vulgata25,40sed quasi mercennarius et colonus erit tecum. Usque ad annum iobeleum operabitur apud te
Nova Vulgata25,41et postea egredietur cum liberis suis et revertetur ad cognationem suam et ad possessionem patrum suorum.
Nova Vulgata25,42Mei enim servi sunt, et ego eduxi eos de terra Aegypti: non venient condicione servorum;
Nova Vulgata25,43ne affligas eum per po tentiam, sed metuito Deum tuum.
Nova Vulgata 25,44Servus et ancilla sint tibi de nationibus, quae in circuitu vestro sunt; de illis emetis servum et ancillam.
Nova Vulgata25,45De filiis quoque advenarum, qui peregrinantur apud vos, emetis et de cognatione eorum, quae est apud vos et quam genuerint in terra vestra, hos habebitis in possessionem
Nova Vulgata25,46et hereditario iure transmittetis ad posteros ac possidebitis in aeternum ut servos; fratres autem vestros filios Israel ne opprimatis cum potentia.
Nova Vulgata 25,47Si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini, et attenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe eius,
Nova Vulgata25,48post venditionem potest redimi. Unus ex fratribus suis redimet eum
Nova Vulgata25,49et patruus et patruelis et consanguineus et affinis. Sin autem et ipse potuerit, redimat se,
Nova Vulgata25,50supputatis dumtaxat cum emptore annis a tempore venditionis suae usque ad annum iobeleum, et pecunia, qua venditus fuerat, iuxta annorum numerum et rationem mercennarii supputata.
Nova Vulgata25,51Si plures fuerint anni, qui remanent usque ad iobeleum, secundum hos reddet et pretium redemptionis de pecunia emptionis;
Nova Vulgata25,52si pauci, ponet rationem cum eo; iuxta annorum numerum reddet emptori, quod reliquum est annorum,
Nova Vulgata25,53quibus ante servivit, mercedibus mercennarii imputatis. Non affliget eum violenter in conspectu tuo.
Nova Vulgata 25,54Quod si per haec redimi non potuerit, anno iobeleo egredietur cum liberis suis:
Nova Vulgata25,55mei sunt enim servi filii Israel, quos eduxi de terra Aegypti. Ego Dominus Deus vester».
