Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Psalmorum - 102

Psalmorum

Nova Vulgata Torna al libro

NT greco

Nova Vulgata 102
102,1Preces afflicti, qui defessus

angorem suum ante Dominum profundit.
Nova Vulgata
102,2Domine, exaudi orationem meam,

et clamor meus ad te veniat.
Nova Vulgata
102,3Non abscondas faciem tuam a me;

in quacumque die tribulor,

inclina ad me aurem tuam.

 
In quacumque die invocavero te,

velociter exaudi me.
 
Nova Vulgata
102,4Quia defecerunt sicut fumus dies mei,

et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Nova Vulgata
102,5Percussum est ut fenum et aruit cor meum,

etenim oblitus sum comedere panem meum.
Nova Vulgata
102,6A voce gemitus mei

adhaesit os meum carni meae.
 
Nova Vulgata
102,7Similis factus sum pellicano solitudinis,

factus sum sicut nycticorax in ruinis.
Nova Vulgata
102,8Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Nova Vulgata
102,9Tota die exprobrabant mihi inimici mei,

exardescentes in me per me iurabant.
Nova Vulgata
102,10Quia cinerem tamquam panem manducabam

et potum meum cum fletu miscebam,
Nova Vulgata
102,11a facie irae et increpationis tuae,

quia elevans allisisti me.
Nova Vulgata
102,12Dies mei sicut umbra declinaverunt,

et ego sicut fenum arui.
 
Nova Vulgata
102,13Tu autem, Domine, in aeternum permanes,

et memoriale tuum in generationem et generationem.
Nova Vulgata
102,14Tu exsurgens misereberis Sion,

quia tempus miserendi eius,
quia venit tempus,
Nova Vulgata
102,15quoniam placuerunt servis tuis lapides eius

et pulveris eius miserentur.
 
Nova Vulgata
102,16Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,

et omnes reges terrae gloriam tuam,
Nova Vulgata
102,17quia aedificavit Dominus Sion

et apparuit in gloria sua.
Nova Vulgata
102,18Respexit in orationem inopum

et non sprevit precem eorum.
 
Nova Vulgata
102,19Scribantur haec pro generatione altera,

et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
Nova Vulgata
102,20Quia prospexit de excelso sanctuario suo,

Dominus de caelo in terram aspexit,
Nova Vulgata
102,21ut audiret gemitus compeditorum,
ut solveret filios mortis;
Nova Vulgata
102,22ut annuntient in Sion nomen Domini

et laudem eius in Ierusalem,
Nova Vulgata
102,23cum congregati fuerint populi in unum

et regna, ut serviant Domino.
 
Nova Vulgata
102,24Humiliavit in via virtutem meam,

abbreviavit dies meos.

Dicam: «Deus meus,
Nova Vulgata
102,25ne auferas me in dimidio dierum meorum;

in generationem et generationem sunt anni tui.
Nova Vulgata
102,26Initio terram fundasti;

et opera manuum tuarum sunt caeli.
Nova Vulgata
102,27Ipsi peribunt, tu autem permanes;

et omnes sicut vestimentum veterascent,

et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
 
Nova Vulgata
102,28Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Nova Vulgata
102,29Filii servorum tuorum habitabunt,

et semen eorum in conspectu tuo firmabitur».