Capitoli

AT greco - Antico Testamento - Libri Profetici - Isaia - 41

Isaia

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 41 ^41,1ἐγκαινίζεσθε πρός με νῆσοι οἱ γὰρ ἄρχοντες ἀλλάξουσιν ἰσχύν ἐγγισάτωσαν καὶ λαλησάτωσαν ἅμα τότε κρίσιν ἀναγγειλάτωσαν

Nova Vulgata ^Is^41,1Taceant ante me insulae, 
et gentes renovent fortitudinem; 
accedant et tunc loquantur, 
simul ad iudicium propinquemus.

AT greco ^41,2τίς ἐξήγειρεν ἀπὸ ἀνατολῶν δικαιοσύνην ἐκάλεσεν αὐτὴν κατὰ πόδας αὐτοῦ καὶ πορεύσεται δώσει ἐναντίον ἐθνῶν καὶ βασιλεῖς ἐκστήσει καὶ δώσει εἰς γῆν τὰς μαχαίρας αὐτῶν καὶ ὡς φρύγανα ἐξωσμένα τὰ τόξα αὐτῶν

Nova Vulgata
^Is^41,2Quis suscitavit ab oriente eum, 
cuius gressum sequitur iustitia? 
Dabit in conspectu eius gentes 
et subiciet ei reges, 
quos reddet quasi pulverem gladius eius, 
sicut stipulam vento raptam arcus eius. 

AT greco ^41,3καὶ διώξεται αὐτοὺς καὶ διελεύσεται ἐν εἰρήνῃ ἡ ὁδὸς τῶν ποδῶν αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Is^41,3Persequetur eos, transibit in pace; 
semita sub pedibus eius non apparebit. 

AT greco ^41,4τίς ἐνήργησεν καὶ ἐποίησεν ταῦτα ἐκάλεσεν αὐτὴν ὁ καλῶν αὐτὴν ἀπὸ γενεῶν ἀρχῆς ἐγὼ θεὸς πρῶτος καὶ εἰς τὰ ἐπερχόμενα ἐγώ εἰμι

Nova Vulgata
^Is^41,4Quis operatus est et fecit, 
vocans generationes ab exordio? 
Ego Dominus, primus 
et cum novissimis ego sum. 

AT greco ^41,5εἴδοσαν ἔθνη καὶ ἐφοβήθησαν τὰ ἄκρα τῆς γῆς ἤγγισαν καὶ ἤλθοσαν ἅμα

Nova Vulgata
^Is^41,5Viderunt insulae et timuerunt, 
extrema terrae obstupuerunt, 
appropinquaverunt et accesserunt. 

AT greco ^41,6κρίνων ἕκαστος τῷ πλησίον καὶ τῷ ἀδελφῷ βοηθῆσαι καὶ ἐρεῖ

Nova Vulgata
^Is^41,6Unusquisque proximo suo auxiliabitur 
et fratri suo dicet: «Confortare». 

AT greco ^41,7ἴσχυσεν ἀνὴρ τέκτων καὶ χαλκεὺς τύπτων σφύρῃ ἅμα ἐλαύνων ποτὲ μὲν ἐρεῖ σύμβλημα καλόν ἐστιν ἰσχύρωσαν αὐτὰ ἐν ἥλοις θήσουσιν αὐτὰ καὶ οὐ κινηθήσονται

Nova Vulgata
^Is^41,7Confortabit faber aurificem, 
percutiens malleo eum, qui cudit, 
dicens de glutino: «Bonum est»; 
et roborat eum clavis, 
ut non moveatur. 

AT greco ^41,8σὺ δέ Ισραηλ παῖς μου Ιακωβ ὃν ἐξελεξάμην σπέρμα Αβρααμ ὃν ἠγάπησα

Nova Vulgata
^Is^41,8Tu autem, Israel, serve meus,
Iacob, quem elegi, 
semen Abraham amici mei, 

AT greco ^41,9οὗ ἀντελαβόμην ἀπ’ ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἐκ τῶν σκοπιῶν αὐτῆς ἐκάλεσά σε καὶ εἶπά σοι παῖς μου εἶ ἐξελεξάμην σε καὶ οὐκ ἐγκατέλιπόν σε

Nova Vulgata
^Is^41,9quem apprehendi ab extremis terrae, 
et a longinquis eius vocavi te 
et dixi tibi: «Servus meus es tu; 
elegi te et non abieci te». 

AT greco ^41,10μὴ φοβοῦ μετὰ σοῦ γάρ εἰμι μὴ πλανῶ ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ θεός σου ὁ ἐνισχύσας σε καὶ ἐβοήθησά σοι καὶ ἠσφαλισάμην σε τῇ δεξιᾷ τῇ δικαίᾳ μου

Nova Vulgata
^Is^41,10Ne timeas, quia ego tecum sum; 
ne declines, quia ego Deus tuus: 
confortabo te et auxiliabor tibi 
et sustentabo te dextera iustitiae meae. 

AT greco ^41,11ἰδοὺ αἰσχυνθήσονται καὶ ἐντραπήσονται πάντες οἱ ἀντικείμενοί σοι ἔσονται γὰρ ὡς οὐκ ὄντες καὶ ἀπολοῦνται πάντες οἱ ἀντίδικοί σου

Nova Vulgata
^Is^41,11Ecce confundentur et erubescent
omnes, qui irascuntur adversum te;
erunt quasi non sint 
et peribunt viri, qui contradicunt tibi. 

AT greco ^41,12ζητήσεις αὐτοὺς καὶ οὐ μὴ εὕρῃς τοὺς ἀνθρώπους οἳ παροινήσουσιν εἰς σέ ἔσονται γὰρ ὡς οὐκ ὄντες καὶ οὐκ ἔσονται οἱ ἀντιπολεμοῦντές σε

Nova Vulgata
^Is^41,12Quaeres eos et non invenies 
viros, qui rixantur tecum; 
erunt quasi non sint et veluti nihilum, 
viri bellantes adversum te. 

AT greco ^41,13ὅτι ἐγὼ ὁ θεός σου ὁ κρατῶν τῆς δεξιᾶς σου ὁ λέγων σοι μὴ φοβοῦ

Nova Vulgata
^Is^41,13Quia ego Dominus Deus tuus 
apprehendens manum tuam dicensque tibi:
«Ne timeas; ego auxiliabor tibi. 

AT greco ^41,14Ιακωβ ὀλιγοστὸς Ισραηλ ἐγὼ ἐβοήθησά σοι λέγει ὁ θεὸς ὁ λυτρούμενός σε Ισραηλ

Nova Vulgata
^Is^41,14Noli timere, vermis Iacob, 
homines ex Israel. 
Ego auxiliabor tibi», dicit Dominus 
et redemptor tuus, Sanctus Israel. 

AT greco ^41,15ἰδοὺ ἐποίησά σε ὡς τροχοὺς ἁμάξης ἀλοῶντας καινοὺς πριστηροειδεῖς καὶ ἀλοήσεις ὄρη καὶ λεπτυνεῖς βουνοὺς καὶ ὡς χνοῦν θήσεις

Nova Vulgata
^Is^41,15Ecce posui te quasi plaustrum triturans novum, 
habens rostra serrantia. 
Triturabis montes et comminues 
et colles quasi pulverem pones. 

AT greco ^41,16καὶ λικμήσεις καὶ ἄνεμος λήμψεται αὐτούς καὶ καταιγὶς διασπερεῖ αὐτούς σὺ δὲ εὐφρανθήσῃ ἐν τοῖς ἁγίοις Ισραηλ καὶ ἀγαλλιάσονται

Nova Vulgata
^Is^41,16Ventilabis eos, et ventus tollet eos, 
et turbo disperget eos; 
et tu exsultabis in Domino, 
in Sancto Israel laetaberis

AT greco ^41,17οἱ πτωχοὶ καὶ οἱ ἐνδεεῖς ζητήσουσιν γὰρ ὕδωρ καὶ οὐκ ἔσται ἡ γλῶσσα αὐτῶν ἀπὸ τῆς δίψης ἐξηράνθη ἐγὼ κύριος ὁ θεός ἐγὼ ἐπακούσομαι ὁ θεὸς Ισραηλ καὶ οὐκ ἐγκαταλείψω αὐτούς

Nova Vulgata
^Is^41,17Egeni et pauperes quaerunt aquas, et non sunt, 
lingua eorum siti aruit. 
Ego, Dominus, exaudiam eos, 
Deus Israel non derelinquam eos. 

AT greco ^41,18ἀλλὰ ἀνοίξω ἐπὶ τῶν ὀρέων ποταμοὺς καὶ ἐν μέσῳ πεδίων πηγάς ποιήσω τὴν ἔρημον εἰς ἕλη καὶ τὴν διψῶσαν γῆν ἐν ὑδραγωγοῖς

Nova Vulgata
^Is^41,18Aperiam in decalvatis collibus flumina 
et in medio vallium fontes; 
ponam desertum in stagna aquarum 
et terram aridam in rivos aquarum.

AT greco ^41,19θήσω εἰς τὴν ἄνυδρον γῆν κέδρον καὶ πύξον καὶ μυρσίνην καὶ κυπάρισσον καὶ λεύκην

Nova Vulgata
^Is^41,19Plantabo in deserto cedrum, 
acaciam et myrtum et lignum olivae; 
ponam in solitudine abietem, 
ulmum et cupressum simul, 

AT greco ^41,20ἵνα ἴδωσιν καὶ γνῶσιν καὶ ἐννοηθῶσιν καὶ ἐπιστῶνται ἅμα ὅτι χεὶρ κυρίου ἐποίησεν ταῦτα πάντα καὶ ὁ ἅγιος τοῦ Ισραηλ κατέδειξεν

Nova Vulgata
^Is^41,20ut videant et sciant 
et recogitent et intellegant pariter 
quia manus Domini fecit hoc, 
et Sanctus Israel creavit illud. 

AT greco ^41,21ἐγγίζει ἡ κρίσις ὑμῶν λέγει κύριος ὁ θεός ἤγγισαν αἱ βουλαὶ ὑμῶν λέγει ὁ βασιλεὺς Ιακωβ

Nova Vulgata
^Is^41,21Proferte causam vestram, dicit Dominus; 
afferte, si quid firmum habetis, dixit Rex Iacob. 

AT greco ^41,22ἐγγισάτωσαν καὶ ἀναγγειλάτωσαν ὑμῖν ἃ συμβήσεται ἢ τὰ πρότερα τίνα ἦν εἴπατε καὶ ἐπιστήσομεν τὸν νοῦν καὶ γνωσόμεθα τί τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἐπερχόμενα εἴπατε ἡμῖν

Nova Vulgata
^IsAccedant et nuntient nobis, quaecumque ventura sunt. 
Priora, quae fuerunt, nuntiate, 
ut ponamus cor nostrum et sciamus novissima eorum; 
et, quae ventura sunt, indicate nobis. 

22 Accedant – Lege cum Targ, Gr, Syr et Vg jigg^ešû; TM «accedere faciant»

AT greco ^41,23ἀναγγείλατε ἡμῖν τὰ ἐπερχόμενα ἐπ’ ἐσχάτου καὶ γνωσόμεθα ὅτι θεοί ἐστε εὖ ποιήσατε καὶ κακώσατε καὶ θαυμασόμεθα καὶ ὀψόμεθα ἅμα

Nova Vulgata
^Is^41,23Annuntiate, quae ventura sunt in futurum, 
ut sciamus quia dii estis vos; 
bene quoque aut male facite, 
ut inspiciamus et videamus simul. 

AT greco ^41,24ὅτι πόθεν ἐστὲ ὑμεῖς καὶ πόθεν ἡ ἐργασία ὑμῶν ἐκ γῆς βδέλυγμα ἐξελέξαντο ὑμᾶς

Nova Vulgata
^Is^41,24Ecce vos estis nihilum, 
et opus vestrum nihil valet; 
abominatio est, qui eligit vos. 

AT greco ^41,25ἐγὼ δὲ ἤγειρα τὸν ἀπὸ βορρᾶ καὶ τὸν ἀφ’ ἡλίου ἀνατολῶν κληθήσονται τῷ ὀνόματί μου ἐρχέσθωσαν ἄρχοντες καὶ ὡς πηλὸς κεραμέως καὶ ὡς κεραμεὺς καταπατῶν τὸν πηλόν οὕτως καταπατηθήσεσθε

Nova Vulgata
^IsSuscitavi ab aquilone,
 et venit ab ortu solis; 
vocavi eum nomine;
et conculcabit potentes quasi lutum
et velut plastes calcans humum. 

25 Vocavi eum nomine – Lege (cfr. 45,3) ’eqrāh bišmô; TM «vocavit me nomine»
Et conculcabit – Lege cum Targ w^ejābōs; TM «et veniet»

AT greco ^41,26τίς γὰρ ἀναγγελεῖ τὰ ἐξ ἀρχῆς ἵνα γνῶμεν καὶ τὰ ἔμπροσθεν καὶ ἐροῦμεν ὅτι ἀληθῆ ἐστιν οὐκ ἔστιν ὁ προλέγων οὐδὲ ὁ ἀκούων ὑμῶν τοὺς λόγους

Nova Vulgata
^Is^41,26Quis annuntiavit ab exordio, ut sciamus, 
et a principio, ut dicamus: «Iustum est»?
Non est neque annuntians neque praedicens 
neque audiens sermones vestros. 

AT greco ^41,27ἀρχὴν Σιων δώσω καὶ Ιερουσαλημ παρακαλέσω εἰς ὁδόν

Nova Vulgata
^Is^41,27Primus ad Sion: Ecce adsunt; 
et Ierusalem laeta nuntiantem do. 

AT greco ^41,28ἀπὸ γὰρ τῶν ἐθνῶν ἰδοὺ οὐδείς καὶ ἀπὸ τῶν εἰδώλων αὐτῶν οὐκ ἦν ὁ ἀναγγέλλων καὶ ἐὰν ἐρωτήσω αὐτούς πόθεν ἐστέ οὐ μὴ ἀποκριθῶσίν μοι

Nova Vulgata
^Is^41,28Et vidi, et nemo erat, 
ex istis nullus consiliator, 
ut, si eos interrogarem, 
responderent verbum. 

AT greco ^41,29εἰσὶν γὰρ οἱ ποιοῦντες ὑμᾶς καὶ μάτην οἱ πλανῶντες ὑμᾶς

Nova Vulgata
^Is^41,29Ecce omnes iniquitas, 
vana opera eorum; 
ventus et inane 
simulacra eorum.

Capitolo 40

Capitolo 42