Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Antico Testamento - Libri Profetici - Geremia - 17

Geremia

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 17 17,1 Il peccato di Giuda è scritto
con uno stilo di ferro,
con una punta di diamante
è inciso sulla tavola del loro cuore
e sugli angoli dei loro altari,
Nova Vulgata IerPeccatum Iudae scriptum est stilo ferreo,
in ungue adamantino exaratum
super tabulam cordis eorum
et in cornibus ararum eorum,
1 Ararum eorum – Lege cum multis mss Hebraicis, Targ, Syr, Theod et Vg mizbeḥôtêhem; TM
«ararum vestrarum»
CEI 1974 17,2 come per ricordare ai loro figli
i loro altari e i loro pali sacri presso gli alberi verdi,
sui colli elevati,
Nova Vulgata
Ier17,2ut recordarentur filii eorum ararum suarum
et palorum suorum iuxta ligna frondentia
in collibus excelsis,
CEI 1974 17,3 sui monti e in aperta campagna.
"I tuoi averi e tutti i tuoi tesori
li abbandonerò al saccheggio,
a motivo di tutti i peccati
che hai commessi in tutti i tuoi territori.
Nova Vulgata
Ier17,3montibus in campo.
«Divitias tuas, omnes thesauros tuos
in direptionem dabo,
excelsa tua propter peccata
in universis finibus tuis.
CEI 1974 Tu dovrai ritirare la mano dall`eredità
che ti avevo data;
ti farò schiavo dei tuoi nemici
in un paese che non conosci,
perché avete acceso il fuoco della mia ira,
che arderà sempre".

Così dice il Signore:

Massime sapienzali
17,4 L'eredità è la terra promessa.
Nova Vulgata
Ier17,4Et relinques hereditatem tuam,
quam dedi tibi;
et servire te faciam inimicis tuis
in terra, quam ignoras,
quoniam ignem succendistis in naribus meis;
usque in aeternum ardebit».
CEI 1974 17,5 "Maledetto l`uomo che confida nell`uomo,
che pone nella carne il suo sostegno
e dal Signore allontana il suo cuore.
Nova Vulgata
Ier17,5Haec dicit Dominus:
«Maledictus homo, qui confidit in homine
et ponit carnem brachium suum,
et a Domino recedit cor eius;
CEI 1974 17,6 Egli sarà come un tamerisco nella steppa;
quando viene il bene non lo vede.
Dimorerà in luoghi aridi nel deserto,
in una terra di salsedine, dove nessuno può vivere.
Nova Vulgata
Ier17,6erit enim quasi myricae in deserto
et non videbit, cum venerit bonum,
sed habitabit in siccitate in deserto,
in terra salsuginis et inhabitabili.
CEI 1974 17,7 Benedetto l`uomo che confida nel Signore
e il Signore è sua fiducia.
Nova Vulgata
Ier17,7Benedictus vir, qui confidit in Domino,
et erit Dominus fiducia eius;
CEI 1974 17,8 Egli è come un albero piantato lungo l`acqua,
verso la corrente stende le radici;
non teme quando viene il caldo,
le sue foglie rimangono verdi;
nell`anno della siccità non intristisce,
non smette di produrre i suoi frutti.
Nova Vulgata
Ier17,8et erit quasi lignum,
quod transplantatur super aquas,
quod ad humorem mittit radices suas
et non timebit, cum venerit aestus;
et erit folium eius viride,
et in anno siccitatis non erit sollicitum
nec aliquando desinet facere fructum
CEI 1974 Più fallace di ogni altra cosa
è il cuore e difficilmente guaribile;
chi lo può conoscere?
17,9-10 Dio penetra l'intimo dell'uomo: cfr. 11, 20. cfr. Sal 138. cfr 1 Cor 2, 10-11.
Nova Vulgata
Ier17,9Dolosum est cor super omnia et insanabile;
quis cognoscet illud?
CEI 1974 17,10 Io, il Signore, scruto la mente
e saggio i cuori,
per rendere a ciascuno secondo la sua condotta,
secondo il frutto delle sue azioni.
Nova Vulgata
IerEgo Dominus scrutans cor et probans renes,
qui do unicuique iuxta viam suam
et iuxta fructum operum suorum.
10 Qui do – Lege cum verss tēt ( = ut dem); TM «et ut dem»
CEI 1974 17,11 Come una pernice che cova uova da lei non deposte
è chi accumula ricchezze, ma senza giustizia.
A metà dei suoi giorni dovrà lasciarle
e alla sua fine apparirà uno stolto".
Nova Vulgata
Ier17,11Perdix fovit, quae non peperit,
ita faciens divitias sed non in iudicio.
In dimidio dierum suorum derelinquet eas
et in novissimo suo erit insipiens».
CEI 1974 17,12 Trono di gloria, eccelso fin dal principio,
è il luogo del nostro santuario!
Nova Vulgata
Ier17,12Solium gloriae, altitudo a principio,
locus sanctificationis nostrae!
CEI 1974 17,13 O speranza di Israele, Signore,
quanti ti abbandonano resteranno confusi;
quanti si allontanano da te saranno scritti nella polvere,
perché hanno abbandonato
la fonte di acqua viva, il Signore.

Geremia e i suoi nemici
Nova Vulgata
IerExspectatio Israel, Domine,
omnes, qui te derelinquunt, confundentur;
recedentes a te in terra scribentur,
quoniam dereliquerunt venam
aquarum viventium, Dominum.
13 Recedentes a te – Lege wesûrêkā; TM est incertus ( = et degeneres mei?)
CEI 1974 17,14 Guariscimi, Signore, e io sarò guarito,
salvami e io sarò salvato,
poiché tu sei il mio vanto.
Nova Vulgata
Ier17,14Sana me, Domine, et sanabor;
salvum me fac, et salvus ero,
quoniam laus mea tu es.
CEI 1974 17,15 Ecco, essi mi dicono:
"Dov`è la parola del Signore?
Si compia finalmente!".
Nova Vulgata
Ier17,15Ecce ipsi dicunt ad me:
«Ubi est verbum Domini? Veniat».
CEI 1974 17,16 Io non ho insistito presso di te nella sventura
né ho desiderato il giorno funesto, tu lo sai.
Ciò che è uscito dalla mia bocca è innanzi a te.
Nova Vulgata
IerEt ego non institi pro malo apud te
et diem calamitatis non desideravi,
tu scis: quod egressum est de labiis meis,
rectum in conspectu tuo fuit.
16 Pro malo – Lege cum Aq, Sym (cfr. Syr) mērāāh; TM «ex pastore»
CEI 1974 17,17 Non essere per me causa di spavento,
tu, mio solo rifugio nel giorno della sventura.
Nova Vulgata
Ier17,17Non sis mihi tu formidini;
refugium meum tu in die afflictionis.
CEI 1974 17,18 Siano confusi i miei avversari ma non io,
si spaventino essi, ma non io.
Manda contro di loro il giorno della sventura,
distruggili, distruggili per sempre.

L` osservanza del sabato
Nova Vulgata
Ier17,18Confundantur, qui me persequuntur,
et non confundar ego;
paveant illi, et non paveam ego;
induc super eos diem afflictionis
et duplici contritione contere eos.
CEI 1974 Il Signore mi disse: "Và a metterti alla porta dei Figli del popolo, per la quale entrano ed escono i re di Giuda, e a tutte le porte di Gerusalemme.
17,19 Doveva essere la porta principale di Gerusalemme, luogo di mercato.
Nova Vulgata
Ier17,19Haec dixit Dominus ad me: «Vade et sta in porta Filiorum populi, per quam ingrediuntur reges Iudae et egrediuntur, et in cunctis portis Ierusalem;
CEI 1974 17,20 Dirai loro: Ascoltate la parola del Signore, o re di Giuda e voi tutti Giudei e abitanti di Gerusalemme, che entrate per queste porte.
Nova Vulgata Ier17,20et dices ad eos: Audite verbum Domini, reges Iudae et omnis Iuda cunctique habitatores Ierusalem, qui ingredimini per portas istas.
CEI 1974 17,21 Così dice il Signore: Per amore della vostra vita guardatevi dal trasportare un peso in giorno di sabato e dall`introdurlo per le porte di Gerusalemme.
Nova Vulgata Ier17,21Haec dicit Dominus: Custodite animas vestras et nolite portare pondera in die sabbati nec inferatis per portas Ierusalem;
CEI 1974 17,22 Non portate alcun peso fuori dalle vostre case in giorno di sabato e non fate alcun lavoro, ma santificate il giorno di sabato, come io ho comandato ai vostri padri.
Nova Vulgata Ier17,22et nolite efferre onera de domibus vestris in die sabbati et omne opus non facietis: sanctificate diem sabbati, sicut praecepi patribus vestris.
CEI 1974 17,23 Ma essi non vollero ascoltare né prestare orecchio, anzi indurirono la loro cervice per non ascoltarmi e per non accogliere la lezione.
Nova Vulgata Ier17,23Et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam; sed induraverunt cervicem suam, ne audirent me et ne acciperent disciplinam.
CEI 1974 17,24 Ora, se mi ascolterete sul serio - dice il Signore - se non introdurrete nessun peso entro le porte di questa città in giorno di sabato e santificherete il giorno di sabato non eseguendo in esso alcun lavoro,
Nova Vulgata Ier17,24Et erit: si audieritis me, dicit Dominus, ut non inferatis onera per portas civitatis huius in die sabbati, et si sanctificaveritis diem sabbati, ne faciatis in eo omne opus,
CEI 1974 17,25 entreranno per le porte di questa città i re, che siederanno sul trono di Davide, su carri e su cavalli, essi e i loro ufficiali, gli uomini di Giuda e gli abitanti di Gerusalemme. Questa città sarà abitata per sempre.
Nova Vulgata Ier17,25ingredientur per portas civitatis huius reges et principes sedentes super solium David et ascendentes in curribus et equis, ipsi et principes eorum, viri Iudae et habitatores Ierusalem; et habitabitur civitas haec in sempiternum.
CEI 1974 17,26 Verranno dalle città di Giuda e dai dintorni di Gerusalemme, dalla terra di Beniamino e dalla Sefèla, dai monti e dal meridione presentando olocausti, sacrifici, offerte e incenso e sacrifici di lode nel tempio del Signore.
Nova Vulgata Ier17,26Et venient de civitatibus Iudae et de circuitu Ierusalem et de terra Beniamin et de Sephela et de montuosis et a Nageb, portantes holocaustum et victimam et sacrificium et tus, et inferent oblationem laudis in domum Domini.
CEI 1974 17,27 Ma se non ascolterete il mio comando di santificare il giorno di sabato, di non trasportare pesi e di non introdurli entro le porte di Gerusalemme in giorno di sabato, io accenderò un fuoco alle sue porte; esso divorerà i palazzi di Gerusalemme e mai si estinguerà".
Nova Vulgata Ier17,27Si autem non audieritis me, ut sanctificetis diem sabbati et ne portetis onus intrantes per portas Ierusalem in die sabbati, succendam ignem in portis eius, et devorabit domos Ierusalem et non exstinguetur».