Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Nuovo Testamento - Apocalittica - Apocalisse - 16

Apocalisse

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 16 Udii poi una gran voce dal tempio che diceva ai sette angeli: "Andate e versate sulla terra le sette coppe dell`ira di Dio".
16,1 L’ultima serie di flagelli evoca le piaghe d’Egitto ( cfr. 16,2 e cfr. Es 9, 10-11. cfr. 16,3 e cfr. Es 7, 17-21. cfr. 16,9 ed cfr. Es 7,22. cfr. Es 8,10), a punizione degli avversari di Dio e a salvezza dei suoi eletti.
Nova Vulgata AI16,1Et audivi vocem magnam de templo dicentem septem angelis: “ Ite et effundite septem phialas irae Dei in terram ”.
CEI 1974 16,2 Partì il primo e versò la sua coppa sopra la terra; e scoppiò una piaga dolorosa e maligna sugli uomini che recavano il marchio della bestia e si prostravano davanti alla sua statua.
Nova Vulgata
AIEt abiit primus et effudit phialam suam in terram; et factum est vulnus saevum ac pessimum in homines, qui habebant characterem bestiae, et eos, qui adorabant imaginem eius.
2 qui habent caracterem bestiae et eos qui adoraverunt imaginem eius
CEI 1974 16,3 Il secondo versò la sua coppa nel mare che diventò sangue come quello di un morto e perì ogni essere vivente che si trovava nel mare.
Nova Vulgata
AIEt secundus effudit phialam suam in mare; et factus est sanguis tamquam mortui, et omnis anima vivens mortua est, quae est in mari.
3 mortua est in mari
CEI 1974 16,4 Il terzo versò la sua coppa nei fiumi e nelle sorgenti delle acque, e diventarono sangue.
Nova Vulgata
AIEt tertius effudit phialam suam in flumina et in fontes aquarum; et factus est sanguis.
4 super flumina et super fontes aquarum
CEI 1974 16,5 Allora udii l`angelo delle acque che diceva:

"Sei giusto, tu che sei e che eri,
tu, il Santo,
poiché così hai giudicato.
Nova Vulgata AI16,5Et audivi angelum aquarum dicentem: “ Iustus es, qui es et qui eras, Sanctus, quia haec iudicasti,
CEI 1974 16,6 Essi hanno versato il sangue di santi e di profeti,
tu hai dato loro sangue da bere:
ne sono ben degni!".
Nova Vulgata AI16,6quia sanguinem sanctorum et prophetarum fuderunt, et sanguinem eis dedisti bibere: digni sunt! ”. 
CEI 1974 16,7 Udii una voce che veniva dall`altare e diceva:

"Sì, Signore, Dio onnipotente;
veri e giusti sono i tuoi giudizi!".
Nova Vulgata AI16,7Et audivi altare dicens: “ Etiam, Domine, Deus omnipotens, vera et iusta iudicia tua! ”.
CEI 1974 16,8 Il quarto versò la sua coppa sul sole e gli fu concesso di bruciare gli uomini con il fuoco.
Nova Vulgata
AIEt quartus effudit phialam suam in solem; et datum est illi aestu afficere homines in igne.
8 homines et igni
CEI 1974 16,9 E gli uomini bruciarono per il terribile calore e bestemmiarono il nome di Dio che ha in suo potere tali flagelli, invece di ravvedersi per rendergli omaggio.
Nova Vulgata AIEt aestuaverunt homines aestu magno et blasphemaverunt nomen Dei habentis potestatem super has plagas et non egerunt paenitentiam, ut darent illi gloriam.
9 neque egerunt paenitentiam
CEI 1974 16,10 Il quinto versò la sua coppa sul trono della bestia e il suo regno fu avvolto dalle tenebre. Gli uomini si mordevano la lingua per il dolore e
Nova Vulgata
AIEt quintus effudit phialam suam super thronum bestiae; et factum est regnum eius tenebrosum, et commanducaverunt linguas suas prae dolore
10 super sedem bestiae
CEI 1974 16,11 bestemmiarono il Dio del cielo a causa dei dolori e delle piaghe, invece di pentirsi delle loro azioni.
Nova Vulgata AIet blasphemaverunt Deum caeli prae doloribus suis et vulneribus suis et non egerunt paenitentiam ex operibus suis.
11 prae doloribus et
CEI 1974 Il sesto versò la sua coppa sopra il gran fiume Eufràte e le sue acque furono prosciugate per preparare il passaggio ai re dell`oriente.
16,12 Su l’Eufrate cfr. 9, 14. La battaglia degli empi re del mondo si svolge là donde vennero nel i sec. i terribili Sciti e Parti.
Nova Vulgata
AIEt sextus effudit phialam suam super flumen illud magnum Euphraten; et exsiccata est aqua eius, ut praepararetur via regibus, qui sunt ab ortu solis.
12 in flumen | et siccavit aquam eius ut praepararetur via regibus ab ortu solis
CEI 1974 Poi dalla bocca del drago e dalla bocca della bestia e dalla bocca del falso profeta vidi uscire tre spiriti immondi, simili a rane:
16,13 la triade satanica: cfr. 12, 3. cfr. 13, 1.11-17.
Nova Vulgata AIEt vidi de ore draconis et de ore bestiae et de ore pseudoprophetae spiritus tres immundos velut ranas:
13 spiritus tres inmundos in modum ranarum
CEI 1974 16,14 sono infatti spiriti di demòni che operano prodigi e vanno a radunare tutti i re di tutta la terra per la guerra del gran giorno di Dio onnipotente.
Nova Vulgata AIsunt enim spiritus daemoniorum facientes signa, qui procedunt ad reges universi orbis congregare illos in proelium diei magni Dei omnipotentis.
14 et procedunt ad reges totius terrae | ad diem magnum
CEI 1974 16,15 Ecco, io vengo come un ladro. Beato chi è vigilante e conserva le sue vesti per non andar nudo e lasciar vedere le sue vergogne.
Nova Vulgata
AI16,15Ecce venio sicut fur. Beatus, qui vigilat et custodit vestimenta sua, ne nudus ambulet, et videant turpitudinem eius.
CEI 1974 E radunarono i re nel luogo che in ebraico si chiama Armaghedòn.
Settimo calice
16,16 Armaghedon, cioè «la montagna di Meghiddo », dove il re Giosia subì una disastrosa sconfitta (2 Re 23, 29 ss.), indica simbolicamente lo sterminio dei nemici di Dio.
Nova Vulgata
AI16,16Et congregavit illos in locum, qui vocatur Hebraice Harmagedon.
CEI 1974 16,17 Il settimo versò la sua coppa nell`aria e uscì dal tempio, dalla parte del trono, una voce potente che diceva: "E` fatto!".
Nova Vulgata
AI16,17Et septimus effudit phialam suam in aerem; et exivit vox magna de templo a throno dicens: “ Factum est! ”.
CEI 1974 16,18 Ne seguirono folgori, clamori e tuoni, accompagnati da un grande terremoto, di cui non vi era mai stato l`uguale da quando gli uomini vivono sopra la terra.
Nova Vulgata AIEt facta sunt fulgura et voces et tonitrua, et terraemotus factus est magnus, qualis numquam fuit, ex quo homo fuit super terram, talis terraemotus sic magnus.
18 qualis numquam fuit ex quo homines fuerunt super terram
CEI 1974 16,19 La grande città si squarciò in tre parti e crollarono le città delle nazioni. Dio si ricordò di Babilonia la grande, per darle da bere la coppa di vino della sua ira ardente.
Nova Vulgata AI16,19Et facta est civitas magna in tres partes, et civitates gentium ceciderunt. Et Babylon magna venit in memoriam ante Deum dare ei calicem vini indignationis irae eius.
CEI 1974 16,20 Ogni isola scomparve e i monti si dileguarono.
Nova Vulgata AI16,20Et omnis insula fugit, et montes non sunt inventi.
CEI 1974 16,21 E grandine enorme del peso di mezzo quintale scrosciò dal cielo sopra gli uomini, e gli uomini bestemmiarono Dio a causa del flagello della grandine, poiché era davvero un grande flagello.
Nova Vulgata AIEt grando magna sicut talentum descendit de caelo in homines; et blasphemaverunt homines Deum propter plagam grandinis, quoniam magna est plaga eius nimis.
21 quoniam magna facta est vehementer