Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale

BibbiaEDU-logo

Interconfessionale - Antico Testamento - Profeti - Ezechiele - 19

Ezechiele 19

Interconfessionale Torna al libro

Nova Vulgata

Un lamento

Interconfessionale 19,1Il Signore mi ordinò di intonare questo lamento funebre per i principi d’Israele:
Nova Vulgata Ez19,1Et tu, assume planctum super principes Israel 
Interconfessionale «Che leonessa era vostra madre
in mezzo agli altri leoni!
Nutriva i suoi piccoli
distesa fra i giovani leoni.
Note al Testo
19,2 La leonessa è qui l’immagine della città di Gerusalemme e della tribù di Giuda (vedi Genesi 49,9).
Nova Vulgata Ez19,2et dices:
Qualis erat mater tua leaena
inter leones!
Cubavit in medio leunculorum,
enutrivit catulos suos.
Interconfessionale 19,3Insegnò a un cucciolo
come diventare un vero leone:
egli imparò a sbranare la preda,
a divorare gli uomini.
Nova Vulgata
Ez19,3Et educavit unum de leunculis suis;
leo factus est
et didicit capere praedam,
homines devoravit.
Interconfessionale I popoli stranieri ne sentirono parlare,
lo fecero cadere in una trappola
e lo trascinarono in Egitto con ganci.
Note al Testo
19,4 con ganci: nei vv. 3 e 4 si tratta probabilmente di Ioacàz, re di Giuda (vedi 2 Re 19,28 e nota, 23,31-34).
Nova Vulgata
EzEt convocaverunt contra eum gentes,
in fovea earum captus est;
et adduxerunt eum in circulis
in terram Aegypti.
4 Et convocaverunt contra eum – Lege waješamme‛û (cfr. 1Sam 15,4; 23,8) ‛ālāw (cfr. v. 8); TM «et audierunt ad eum»
Interconfessionale La leonessa l’aspettò
finché perse la speranza di rivederlo.
Allora prese un altro cucciolo
e lo fece diventare un vero leone.
Note al Testo
19,5 altro cucciolo: se si tiene presente il v. 9, ci si riferisce probabilmente al re Ioiachìn (vedi 2 Re 24,15).
Nova Vulgata
EzQuae cum vidisset quoniam exspectaverat,
et perierat spes eius,
tulit alium de leunculis suis,
leonem constituit eum.
5 Alium – Lege cum Gr ’aḥēr; TM «unum»
Interconfessionale 19,6Egli visse insieme agli altri leoni,
e divenne vigoroso e fiero.
Anche lui imparò a sbranare la preda,
a divorare gli uomini.
Nova Vulgata
Ez19,6Qui incedebat inter leones,
factus est leo
et didicit praedam capere,
homines devoravit;
Interconfessionale Demolì le loro fortezze
e ne distrusse le città.
La gente si spaventava quando ruggiva.
Note al Testo
19,7 Demolì le loro fortezze: così secondo un’antica traduzione aramaica; il testo ebraico dice: Conobbe le loro vedove, ma è incomprensibile in questo contesto.
Nova Vulgata
Ezet fregit arces eorum
et civitates eorum vastavit.
Et obstupuit terra et plenitudo eius
a voce rugitus illius.
7 Et fregit – Lege cum Targ et Aq wajjārōa; TM «et cognovit»
 Arces eorum – Lege cum Targ et Theod ’armenôtêhem; TM «viduas suas»
Interconfessionale 19,8I popoli stranieri si allearono per catturarlo,
tesero trappole e ve lo fecero cadere.
Nova Vulgata
Ez19,8Et convenerunt adversum eum gentes
undique de provinciis
et expanderunt super eum rete suum,
in fovea earum captus est.
Interconfessionale 19,9Gli misero un giogo
e con ganci lo portarono dal re di Babilonia.
Lo misero in prigione
per non far sentire più il suo ruggito
sui monti d’Israele.

Nova Vulgata
EzEt miserunt eum in caveam in circulis
et adduxerunt eum ad regem Babylonis;
qui misit eum in carcerem,
ne audiretur vox eius ultra
super montes Israel.
9 Qui misit eum – Lege cum Gr et Syr jebi’ēhû; TM «miserunt eum»
Interconfessionale Vostra madre era come una vite
piantata vicino a un corso d’acqua.
Era rigogliosa e ricca di frutti
per l’abbondanza di acqua.
Rimandi
19,10 vite Ez 15,2+.
Note al Testo
19,10 vite: il testo ebraico aggiunge nel tuo sangue, dal significato oscuro. Per il simbolismo della vite vedi 15,2 e nota.
Nova Vulgata Ez19,10Mater tua vineae assimilabatur
super aquam plantata.
Fructus eius et frondes eius creverunt
ex aquis multis;
Interconfessionale 19,11Aveva rami magnifici
che divennero scettri reali.
Più alta degli alberi,
tutti l’ammiravano
per la sua altezza e l’abbondanza dei rami.
Nova Vulgata
Ez19,11et factae sunt ei virgae solidae
in sceptra dominantium,
et exaltata est statura eius
usque in nubes,
et apparuit in altitudine sua,
in multitudine palmitum suorum.
Interconfessionale 19,12Sradicata con violenza,
è stata buttata a terra.
Il vento dell’est ha reso secchi i suoi frutti
e li ha fatti cadere.
I suoi magnifici rami sono seccati e sono stati bruciati.
Nova Vulgata
EzEt evulsa est in ira
in terramque proiecta,
et ventus urens siccavit fructum eius;
abrepta et arefacta est virga roboris eius,
ignis comedit eam.
12 Abrepta et arefacta est – Lege hitpārēq et cum Gr wejābēš; TM «abrepta et arefactae sunt»
Interconfessionale Ora la vite è piantata nel deserto,
arido e senz’acqua.
Note al Testo
19,13 deserto: immagine della distruzione di Gerusalemme e dell’esilio del popolo.
Nova Vulgata
Ez19,13Et nunc transplantata est in desertum,
in terra invia et sitienti.
Interconfessionale 19,14Un ramo ha preso fuoco,
e i frutti e i tralci sono bruciati.
La vite non ha più nessun ramo magnifico
per farne uno scettro reale».

Questo è un lamento funebre e come tale deve essere recitato.
Nova Vulgata
Ez19,14Et egressus est ignis de virga ramorum eius,
qui fructum eius comedit;
et non fuit in ea virga fortis,
sceptrum regni».
Planctus est, et erit in planctum.