Interconfessionale - Antico Testamento - Profeti - Giosuè - 14
Giosuè 14
Interconfessionale Torna al libro
Nova Vulgata
A OVEST DEL GIORDANO
Interconfessionale
La divisione della terra di Canaan a ovest del Giordano tra gli Israeliti avvenne così. Il sacerdote Eleàzaro, Giosuè figlio di Nun e i capifamiglia delle tribù d’Israele l’assegnarono al popolo.
Nova Vulgata
Ios14,1Hoc est, quod hereditaverunt filii Israel in terra Chanaan, quod dederunt eis Eleazar sacerdos et Iosue filius Nun et principes familiarum tribuum Israel,
Interconfessionale
Come il Signore aveva ordinato a Giosuè, il territorio a ovest del Giordano fu destinato a ognuna delle nove tribù e alla metà di quella di Manasse mediante sorteggio.
Nova Vulgata
Ios14,2sorte omnia dividentes, sicut praeceperat Dominus in manu Moysi, novem tribubus et dimidiae tribui.
Interconfessionale
Mosè aveva già assegnato il territorio alle altre due tribù e mezza a est del Giordano. I discendenti di Giuseppe formavano due tribù: Manasse ed Èfraim. Però Mosè non assegnò nessuna parte ai leviti. Essi in cambio ricevettero alcune città per abitarvi, con i prati per il pascolo dei greggi e del bestiame.
Rimandi
14,3-4
discendenti di Giuseppe Gn 41,50-52. — città dei leviti Gs 21; Lv 25,32-34; Nm 35,2-8.
Interconfessionale
Gli Israeliti divisero il territorio secondo gli ordini dati dal Signore a Mosè.
Nova Vulgata
Ios14,5Sicut praeceperat Dominus Moysi, ita fecerunt filii Israel et diviserunt terram.
La città di Ebron per Caleb
Interconfessionale
Un giorno alcuni uomini della tribù di Giuda andarono da Giosuè a Gàlgala. Uno di loro, di nome Caleb, figlio di Iefunnè, il Kenizzita, gli disse: «Tu sai quel che il Signore promise a Mosè, l’uomo di Dio, a Kades-Barnea, riguardo a noi due.
Nova Vulgata
Ios14,6Accesserunt itaque filii Iudae ad Iosue in Galgala, locutusque est ad eum Chaleb filius Iephonne Cenezaeus: «Nosti quid locutus sit Dominus ad Moysen hominem Dei de me et te in Cadesbarne.
Ios14,6Accesserunt itaque filii Iudae ad Iosue in Galgala, locutusque est ad eum Chaleb filius Iephonne Cenezaeus: «Nosti quid locutus sit Dominus ad Moysen hominem Dei de me et te in Cadesbarne.
Interconfessionale
14,7Io avevo quarant’anni quando il servo del Signore, Mosè, da Kades-Barnea mi mandò a esplorare il paese. Io gli feci un rapporto esatto e onesto,
Nova Vulgata
Ios14,7Quadraginta annorum eram, quando me misit Moyses famulus Domini de Cadesbarne, ut considerarem terram; nuntiavique ei quod mihi verum videbatur.
Interconfessionale
mentre i miei compagni scoraggiarono la nostra gente.
«Io sono stato in tutto fedele al Signore, mio Dio.
«Io sono stato in tutto fedele al Signore, mio Dio.
Nova Vulgata
Ios14,8Fratres autem mei, qui ascenderant mecum, dissolverunt cor populi, et nihilominus ego adimplevi, ut sequerer Dominum Deum meum.
Interconfessionale
14,9Per questo preciso motivo, Mosè mi promise quel giorno che io e i miei discendenti avremmo ricevuto in possesso la regione da me esplorata.
Nova Vulgata
Ios14,9Iuravitque Moyses in die illo dicens: “Terra, quam calcavit pes tuus, erit possessio tua et filiorum tuorum in aeternum, quia adimplevisti, ut sequereris Dominum Deum meum”.
Interconfessionale
14,10Ora, Giosuè, sono ormai passati quarantacinque anni da quando il Signore fece quella promessa a Mosè. Allora il popolo d’Israele era in viaggio nel deserto. E il Signore, come aveva promesso, mi ha conservato in vita fino a ora. Io ho ormai ottantacinque anni,
Nova Vulgata
Ios14,10Concessit ergo Dominus vitam mihi, sicut pollicitus est, usque in praesentem diem. Quadraginta et quinque anni sunt ex quo locutus est Dominus verbum istud ad Moysen, quando ambulabat Israel per solitudinem; hodie octoginta quinque annorum sum,
Interconfessionale
14,11ma ho ancora la stessa forza di quando Mosè mi mandò in esplorazione. Non mi manca affatto il vigore necessario per prendere parte attivamente alla guerra.
Nova Vulgata
Ios14,11sic valens ut eo valebam tempore, quando ad explorandum missus sum; illius in me temporis fortitudo usque hodie perseverat tam ad bellandum quam ad gradiendum.
Interconfessionale
Assegnami quindi la zona di montagna che il Signore mi promise quel giorno. Quel giorno hai sentito anche tu che là, in grandi città fortificate, vivono gli Anakiti. Ma certamente il Signore mi aiuterà, come mi aveva promesso, e io riuscirò a scacciarli».
Nova Vulgata
Ios14,12Da ergo mihi montem istum, quem pollicitus est Dominus die illo, te quoque audiente quod Enacim ibi sunt et urbes magnae atque munitae; si forte sit Dominus mecum, et potuero delere eos, sicut promisit mihi».
Interconfessionale
14,13Allora Giosuè benedisse Caleb, il figlio di Iefunnè, e gli assegnò la città di Ebron.
Interconfessionale
14,14Ebron appartiene ancora ai discendenti di Caleb, figlio di Iefunnè il Kenizzita, perché egli era stato in tutto fedele al Signore, Dio d’Israele.
Nova Vulgata
Ios14,14atque ex eo fuit Hebron Chaleb filio Iephonne Cenezaeo usque in praesentem diem, quia adimplevit, ut sequeretur Dominum, Deum Israel.
Interconfessionale
Prima Ebron si chiamava Kiriat-Arbà (Arba era stato il più grande degli Anakiti). Così il popolo poté vivere in pace nella propria terra.
Nova Vulgata
Ios14,15Nomen Hebron antea vocabatur Cariatharbe (id est civitas Arbe), hominis maximi inter Enacim. Et terra cessavit a proeliis.