Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale

BibbiaEDU-logo

Interconfessionale - Antico Testamento - Scritti - 2 Cronache - 25

Secondo libro delle Cronache 25

Interconfessionale Torna al libro

Nova Vulgata

Il regno di Amasia

Interconfessionale 25,1Amasia divenne re all’età di venticinque anni e regnò a Gerusalemme ventinove anni. Sua madre si chiamava Ioaddàn ed era di Gerusalemme.
Nova Vulgata 2 Par25,1Viginti quinque annorum erat Amasias, cum regnare coepisset, et viginti novem annis regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Ioaden de Ierusalem.
Interconfessionale 25,2Egli ubbidì alla volontà del Signore, ma senza convinzione.
Nova Vulgata 2 Par25,2Fecitque bonum in conspectu Domini, verumtamen non in corde perfecto.
Interconfessionale 25,3Quando il suo potere si fu consolidato fece uccidere i ministri che avevano assassinato suo padre.
Nova Vulgata 2 Par25,3Cumque roboratum sibi videret imperium, iugulavit servos suos, qui occiderant regem patrem suum,
Interconfessionale Ma non fece uccidere i loro figli, perché nella legge contenuta nel libro di Mosè è scritto questo comando del Signore: «I genitori non perderanno la vita per i delitti commessi dai figli, né i figli per i delitti dei genitori. Una persona può essere punita a morte solo per le proprie colpe».
Note al Testo
25,4 Questa legge si trova in Deuteronomio 24,16.
Nova Vulgata 2 Par25,4sed filios eorum non interfecit, sicut scriptum est in libro legis Moysi, ubi praecepit Dominus dicens: «Non occidentur patres pro filiis, neque filii pro patribus suis, sed unusquisque in suo peccato morietur».
Amasia combatte contro gli Edomiti

Interconfessionale 25,5Il re Amasia organizzò gli uomini delle tribù di Giuda e Beniamino secondo le loro famiglie. Formò unità militari di mille e di cento soldati, ognuna con il suo comandante. Fece il censimento degli uomini al di sopra dei vent’anni: risultarono trecentomila uomini in grado di combattere con lancia e scudo.
Nova Vulgata
2 Par25,5Congregavit igitur Amasias Iudam et constituit eos per familias tribunosque et centuriones in universo Iuda et Beniamin. Et recensuit a viginti annis sursum invenitque trecenta milia iuvenum, qui egrederentur ad pugnam et tenerent hastam et clipeum.
Interconfessionale 25,6Oltre a questi egli assoldò centomila valorosi soldati che abitavano nel regno del nord. Gli costarono circa tre tonnellate e mezzo d’argento.
Nova Vulgata 2 Par25,6Mercede quoque conduxit de Israel centum milia robustorum centum talentis argenti.
Interconfessionale 25,7Ma un profeta andò da lui e gli disse:
— Non prendere con te l’esercito del regno d’Israele, perché il Signore non è con i discendenti di Èfraim, egli è contro quel regno.
Nova Vulgata
2 Par25,7Venit autem homo Dei ad illum et ait: «O rex, ne egrediatur tecum exercitus Israel; non est enim Dominus cum Israel, cunctis filiis Ephraim.
Interconfessionale Tu pensi, con l’aiuto di questi, di essere il più forte in battaglia, ma è il Signore che dà la vittoria o la sconfitta. Questa volta egli ti farà cadere davanti al nemico.
Note al Testo
25,8 tu pensi… battaglia: altri: se questi vengono con te, anche se ti sforzerai di vincere la battaglia.
Nova Vulgata 2 Par25,8Quod si putas in robore exercitus bella consistere, superari te faciet Deus ab hostibus: Dei quippe est et adiuvare et in fugam vertere».
Interconfessionale 25,9Amasia replicò al profeta:
— E che ne sarà delle tonnellate d’argento che ho pagato per i mercenari d’Israele?
Rispose il profeta:
— Il Signore può farti riavere molto di più!
Nova Vulgata 2 Par25,9Dixitque Amasias ad hominem Dei: «Quid ergo fiet de centum talentis, quae dedi militibus Israel?». Et respondit ei homo Dei: «Habet Dominus, unde tibi dare possit multo his plura».
Interconfessionale 25,10Allora Amasia rimandò indietro i soldati d’Israele. Essi tornarono al loro paese pieni di collera contro il regno di Giuda.
Nova Vulgata 2 Par25,10Separavit itaque Amasias exercitum, qui venerat ad eum ex Ephraim, ut reverteretur in locum suum; at illi contra Iudam vehementer irati reversi sunt in regionem suam.
Interconfessionale Poi Amasia, con coraggio, condusse il suo esercito nella valle del Sale contro gli Edomiti e, in battaglia, ne uccise diecimila.
Note al Testo
25,11 La valle del Sale collega il Mar Morto al golfo di Aqaba.
Nova Vulgata
2 Par25,11Porro Amasias confidenter eduxit populum suum et abiit in vallem Salinarum percussitque filios Seir decem milia.
Interconfessionale I suoi soldati catturarono altri diecimila Edomiti, li condussero in cima a una roccia e li buttarono giù: tutti morirono sfracellati.
Rimandi
25,12 in cima a una roccia Lc 4,29.
Nova Vulgata 2 Par25,12Et alia decem milia virorum ceperunt filii Iudae et adduxerunt ad praeruptum cuiusdam petrae praecipitaveruntque eos de summo in praeceps, qui universi crepuerunt.
Interconfessionale Intanto quei soldati d’Israele che Amasia aveva rimandato a casa assalirono le città del regno di Giuda situate tra Samaria e Bet-Oron. Uccisero tremila persone e s’impadronirono di un enorme bottino.
Note al Testo
25,13 Samaria: non era una città del regno di Giuda. Forse si tratta di Semaràim (vedi 13,4 e nota).
Nova Vulgata 2 Par25,13At ille exercitus, quem remiserat Amasias, ne secum iret ad proelium, diffusus est in civitatibus Iudae a Samaria usque Bethoron et, interfectis tribus milibus, diripuit praedam magnam.
Amasia in guerra con il regno d’Israele

Interconfessionale 25,14Amasia, di ritorno dalla vittoriosa campagna contro gli Edomiti, portò con sé le divinità di quel popolo discendente da Seir. Li considerò come suoi dèi, si mise ad adorarli e a bruciare incenso in loro onore.
Nova Vulgata
2 Par25,14Amasias vero, post caedem Idumaeorum et allatos deos filiorum Seir, statuit illos in deos sibi et adorabat eos et illis adolebat.
Interconfessionale 25,15Il Signore si sdegnò contro Amasia e gli mandò un profeta a dirgli:
— Perché ti rivolgi a queste divinità? Non hanno neppure difeso gli Edomiti dal tuo assalto!
Nova Vulgata 2 Par25,15Quam ob rem iratus Dominus contra Amasiam misit ad illum prophetam, qui diceret ei: «Cur adorasti deos, qui non liberaverunt populum suum de manu tua?».
Interconfessionale 25,16Amasia lo interruppe:
— Chi ti ha nominato mio consigliere? Taci o farai una brutta fine!
Il profeta tagliò corto:
— Poiché non hai ascoltato il mio consiglio, io so che per quel che hai fatto Dio ha già deciso la tua fine.
Nova Vulgata 2 Par25,16Cumque haec ille loqueretur, respondit ei: «Num consiliarium regis fecimus te? Quiesce! Cur interficiam te?». Discedensque propheta: «Sed scio, inquit, quod decrevit Deus occidere te, quia fecisti hoc et non acquievisti consilio meo».
Interconfessionale Ma il re Amasia seguì altri consiglieri. Mandò messaggeri al re d’Israele per dichiarargli guerra. A quel tempo il re d’Israele era Ioas, figlio di Ioacàz e nipote di Ieu.
Note al Testo
25,17 per dichiarargli…: altri: per invitarlo ad affrontarsi con lui.
Nova Vulgata
2 Par25,17Igitur Amasias rex Iudae, inito consilio, misit ad Ioas filium Ioachaz filii Iehu regem Israel dicens: «Veni, videamus nos mutuo!».
Interconfessionale 25,18Il re d’Israele mandò al re di Giuda questa risposta: «C’era una volta, sui monti del Libano, un cespuglio spinoso. Un giorno ebbe la pretesa di chiedere in moglie per suo figlio la figlia di un grande cedro del Libano. Ma venne una bestia selvatica del Libano e calpestò il cespuglio.
Nova Vulgata 2 Par25,18At ille remisit nuntium dicens: «Carduus, qui est in Libano, misit ad cedrum Libani dicens: “Da filiam tuam filio meo uxorem”. Et ecce bestiae agri, quae erant in Libano, transierunt et conculcaverunt carduum.
Interconfessionale 25,19Tu, Amasia, ti vanti di aver sconfitto gli Edomiti e credi di essere molto potente. Ma è meglio per te rimanere a casa tua. Perché vuoi impegnarti in una guerra che sarà un disastro per te e per il tuo regno?».
Nova Vulgata 2 Par25,19Dixisti: “Percussi Edom!”. Et idcirco erigitur cor tuum in superbiam. Sede in domo tua! Cur malum adversum te provocas, ut cadas et tu et Iuda tecum?».
Interconfessionale 25,20Amasia non ascoltò l’avvertimento del re Ioas. In realtà Dio lo aveva abbandonato perché aveva seguito gli idoli degli Edomiti.
Nova Vulgata
2 Par25,20Noluit audire Amasias, eo quod Domini esset voluntas, ut traderetur in manibus hostium propter cultum deorum Edom.
Interconfessionale 25,21Ioas re d’Israele si mise in marcia e affrontò Amasia re di Giuda nel territorio di quest’ultimo, presso Bet-Semes.
Nova Vulgata 2 Par25,21Ascendit igitur Ioas rex Israel, et mutuos sibi praebuere conspectus: ipse et Amasias rex Iudae in Bethsames Iudae.
Interconfessionale 25,22L’esercito di Giuda fu sconfitto da quello d’Israele e i soldati fuggirono ognuno verso casa sua.
Nova Vulgata 2 Par25,22Corruitque Iuda coram Israel et fugit in tabernacula sua.
Interconfessionale A Bet-Semes Ioas re d’Israele fece prigioniero Amasia re di Giuda e lo portò con sé a Gerusalemme. Qui demolì circa duecento metri delle mura della città, dalla porta di Èfraim alla porta dell’Angolo.
Note al Testo
25,23 Amasia: il testo ebraico aggiunge: figlio di Ioas, figlio di Ioacàz. L’autore delle Cronache ama ripetere spesso le genealogie. In questo caso non le abbiamo inserite nel testo per evitare la possibile confusione tra Ioas re di Israele e Ioas padre di Amasia, re di Giuda. — porta dell’Angolo: questo è il nome della porta in 2 Re 14,13 e in antiche traduzioni; il testo ebraico porta un nome che non è mai usato altrove; probabilmente le mura furono demolite sul lato nord.
Nova Vulgata 2 Par25,23Porro Amasiam regem Iudae filium Ioas filii Ioachaz cepit Ioas rex Israel in Bethsames et adduxit in Ierusalem destruxitque murum eius a porta Ephraim usque ad portam Anguli quadringentis cubitis.
Interconfessionale Ioas portò via tutto l’oro, l’argento e gli oggetti che trovò nel tempio, custoditi da Obed-Edom. Prese anche il tesoro della reggia e alcuni ostaggi. Poi ritornò nella sua capitale, Samaria.
Rimandi
25,24 Obed-Edom 2 Sam 6,10-11; 1 Cr 26,4-15.
Nova Vulgata 2 Par25,24Omne quoque aurum et argentum et universa vasa, quae repererat in domo Dei et apud Obededom in thesauris etiam domus regiae, necnon et obsides reduxit Samariam.
Fine del regno di Amasia

Interconfessionale Dopo la morte di Ioas re d’Israele, Amasia re di Giuda visse altri quindici anni.
Note al Testo
25,25 Ioas: l’ebraico aggiunge: figlio di Ioacàz. — Amasia: l’ebraico aggiunge: figlio di Ioas. Vedi 25,23 e nota ad Amasia.
Nova Vulgata
2 Par25,25Vixit autem Amasias filius Ioas rex Iudae, postquam mortuus est Ioas filius Ioachaz rex Israel, quindecim annis.
Interconfessionale Gli altri fatti della vita di Amasia sono tutti raccontati nel libro ‘I re di Giuda e d’Israele’.
Note al Testo
25,26 libro «I re di Giuda e d’Israele»: vedi 16,11 e nota.
Nova Vulgata 2 Par25,26Reliqua vero gestorum Amasiae priorum et novissimorum scripta sunt in libro regum Iudae et Israel.
Interconfessionale 25,27Fin da quando Amasia cominciò ad allontanarsi dal Signore, a Gerusalemme alcuni organizzarono un complotto contro di lui. Egli fuggì a Lachis, fu inseguito e, in quella città, ucciso.
Nova Vulgata
2 Par25,27Qui postquam recessit a Domino, tetenderunt ei insidias in Ierusalem; cumque fugisset Lachis, miserunt post eum in Lachis et interfecerunt eum ibi.
Interconfessionale Il suo cadavere fu caricato su un cavallo e sepolto in una città di Giuda, accanto ai suoi antenati.
Note al Testo
25,28 in una città di Giuda: altri: nella città di Giuda. Il testo parallelo di 2 Re 14,20 dice: nella Città di Davide.
Nova Vulgata 2 Par25,28Reportantesque super equos sepelierunt eum cum patribus suis in civitate David.